Czym zauroczyła nas Pensylwania?

    Gdy przejeżdżaliśmy przez Pensylwanię w drodze do Nowego Jorku, naszą uwagę przykuł stojący przy autostradzie bilboard reklamujący pobliskie jaskinie, które są udostępnione dla turystów. Pomyśleliśmy, że warto odwiedzić to miejsce w drodze powrotnej. No bo skoro już jesteśmy tak blisko, to czemu nie skorzystać, co nie? :) Jak postanowiliśmy, tak zrobiliśmy i w poniedziałek już niewiele po 6 rano wyruszyliśmy z NYC, by zaliczyć mały zjazd w Pensylwanii.

Pogodę na drogę (przynajmniej na początku) mieliśmy przepiękną!

    Kilka minut po tym, jak zjechaliśmy z autostrady, naszym oczom ukazał się dosyć znajomy, "polski", widok: zielone łąki, niewielkie domostwa i stada krów pasące się nieopodal ;)

   Może się to wydać śmieszne, ale nawet nie wyobrażacie sobie, jak całą naszą czwórkę taki widok ucieszył! Ba, nawet pootwieraliśmy wszystkie okna, by poczuć sielski klimat :D

   Jednak już chwilę później poczuliśmy się lekko zdezorientowani... Gdyby nie stojące przy domach dosyć niezłe i nowe samochody byłabym w stanie pomyśleć, że cofnęliśmy się o jakieś 200 lat! Dlaczego? Okazało się bowiem, że zupełnie niespodziewanie wjechaliśmy do wioski Amiszów :) Tym, którzy nie wiedzą o kim mówię, spieszę z krótkim i pobieżnym wytłumaczeniem, że Amisze to bardzo konserwatywny odłam protestantów, żyjący według bardzo rygorystycznych i staroświeckich zasad, dotyczących zarówno ubioru, gospodarki, jak i wszystkich innych dziedzin. Widzieliśmy więc mężczyzn z długimi brodami i w słomkowych kapeluszach, orki zaprzęgnięte nie tylko w konie, ale także osły i muły, kobiety w chustach i kilkuletnie dzieci pracujące w polu. Żałuję, że nie mieliśmy więcej czasu, bo z pewnością zatrzymalibyśmy się tam na chwilę w poszukiwaniu amiszowskiej farmy, gdyż ponoć właśnie w takich miejscach można kupić najlepsze owoce i warzywa, w dodatku po przystępnej cenie. Musieliśmy poprzestać na zdjęciach robionych z samochodu, ale to może i lepiej, bo ponoć Amisze nie lubią być fotografowani...

Czy tylko mnie ten powóz kojarzy się z jakimś horrorem?

W ten sposób pranie suszyło się w całej wiosce!

    Wioska Amiszów zdecydowanie powaliła nas na kolana. Może dlatego, że żadne z nas nie miało jak do tej pory okazji być w takim miejscu? Tak czy inaczej uważam, że ta osada, położona w otoczeniu pięknych pensylwańskich gór i lasów, mogłaby być świetnym miejscem na wypoczynek dla amatorów łona natury!

   Z wioski Amiszów krętą drogą dojechaliśmy w końcu do Penn's Cave. Zapisaliśmy się od razu na dwie wycieczki: godzinną przez jaskinię i półtoragodzinną wokół leśnego zoo.

   W pierwszej kolejności uroczym żółtym autokarem bez okien wyruszyliśmy podziwiać leśne zwierzęta, które można spotkać w pensylwańskich lasach. Dość ciekawe doświadczenie, choć muszę przyznać, ze chyba liczyłam na coś więcej, rozpieszczona od dziecka wyjazdami do zoo w Ueckermunde i świerkocińskiego zoo safari :) Mimo wszystko, jak ktoś jest w okolicy, to zdecydowanie polecam!

Takim własnie autokarem zwiedzaliśmy okolicę

amerykańskie bizony

Longhorn- nie mam pojęcia, jak te zwierzęta nazywają się po polsku!

W zoo znajduje się również małe muzeum, gdzie podziwiać można więcej okazów.

Hello Pumba!

Tak, drogie dziewczyny, pozuje się do zdjęć:)

Na miejscu znajduje się oczywiście sklep z pamiątkami. Ogromny i świetnie zaopatrzony, ale ceny o dziwo dosyć przystępne. Można również zjeść obiad w restauracji, gdzie zarówno ceny, jak i menu, są dosyć kuszące. My skusiliśmy się na hamburgery z bizona i longhorna- każdy za jakieś $5. Ponoć mięso z obu tych zwierzaków jest bardzo chude i zdrowe. Ale naszym zdaniem smakowo zdecydowanie wygrywa bizon! :)

    Jak tylko zjedliśmy, udaliśmy się na miejsce zbiórki na drugą wycieczkę- tę po jaskini. Było to dosyć niesamowite przeżycie, choć chyba podobałoby mi się bardziej, gdyby zamiast rozlokowanej wszędzie elektryczności (tak tak, we wnętrzach jaskini były wszędzie kable i lampy!) towarzyszyły nam pochodnie. Tak bardziej w klimacie Indiany Jonesa :) Ale cóż- to jest Ameryka, tu nawet dzika przygoda musi odbyć się w cywilizacyjnych ryzach...

Tam będziemy płynąć :)

Można oswietlić jaskinię na kolorowo? Można!...

... powiem nawet więcej- te światła zmieniały kolor!

A tutaj wypłynęliśmy po drugiej stronie jaskini

I jeszcze krótki, niespełna 3 minutowy, filmik- nie obrazujący w 100% tego, co widzieliśmy, ale na pewno dajacy jakąś namiastkę :) Zwróćcie koniecznie uwagę na naszego uroczego przewodnika! :)

I stąd, ekscytując się przeżytymi w ostatnich kilku godzinach niezapomnianymi chwilami, ruszyliśmy w drogę powrotną do Chicago...