Czy lubisz R&B, czyli opowieści z metra

     Siedzę sobie na stacji metra w downtown i próbuję pobić kolejny rekord w 2048, kiedy podchodzi do mnie starszy, czarnoskóry mężczyzna. Porusza się wolno o lasce, a w ręku trzyma plik ulotek.

- " Cześć, lubisz R&B?"- pyta z uśmiechem.

- " Nie, raczej nie..."- odpowiadam, a w myślach już kotłuje mi się pytanie, czego ten człowiek ode mnie chce, pewnie zaraz zapyta czy mam jakieś drobne. Ale zanim zdążę skończyć zdanie, a moje myśli zagalopować się w złym kierunku, mężczyzna podaje mi do ręki jedną z ulotek.

- " To mój syn, jest piosenkarzem. Mam prośbę- czy możesz posłuchać jego muzyki? A jeśli Ci się spodoba, przekażesz to dalej?"- kontynuuje nieznajomy.

Dziękuję za ulotkę, mówię, że jasne, posłucham i zaczynam oglądać kolorowy kawałek papieru. 

- "Słyszę Twój akcent, mogę spytać, skąd jesteś?"- kontynuuje mężczyzna. Odpowiadam, że z Polski. Rozmawiamy chwilę o Polsce, o tym, jak długo jestem w USA i jak mi się tutaj podoba.

- "Polska to na pewno piękny kraj. Teraz jestem trochę chory, ale jak wyzdrowieję, to na pewno tam pojadę. Jeszcze raz Cię proszę- posłuchaj muzyki mojego syna. Wiesz, czasem nawet muzykujemy razem..."

- "Oczywiście, masz moje słowo- na pewno posłucham".

- "God bless you". Przyjeżdża pociąg i każde z nas wsiada do innego wagonu. 

     Jakoś tak poruszyła mnie ta sytuacja i prawie całą drogę do domu myślałam tylko o tym, że jak wrócę to koniecznie muszę posłuchać chłopaka, o którym ojciec tak ciepło mówił. Jak to jednak zwykle w życiu bywa, kiedy już do domu dotarłam, zajęłam się czymś zupełnie innym. Dopiero dzisiaj w oczy rzuciła mi się ulotka i postanowiłam dotrzymać danego słowa. I wiecie co? Może i nie słucham R&B, ale wydaje mi się, że piosenka Lendella jest naprawdę wciągająca :)

      Sprawdziłam też serwisy społecznościowe, na których pojawia się Lendell i na Instagramie znalazłam takie oto zdjęcie:

Wiecie, kim jest pan po prawej? :) Tak tak, to tata Lendella, ten uroczy człowiek, którego spotkałam na stacji metra :)

_________________________________________

     A będąc jeszcze w temacie metra i muzyki to muszę Was uprzedzić, że jak będzie kiedyś zwiedzać Chicago, to koniecznie zajrzyjcie na chwilę do podziemnych stacji. Praktycznie na każdej stacji transferowej można spotkać ulicznego muzyka. Czasem jest to po prostu człowiek z gitarą, czasem z całym sprzętem nagłaśniającym. Przykład? Proszę bardzo!

     Zwróćcie uwagę na mężczyznę stojącego przy kolumnie. Przyszedł na stację kilka minut przed pełną godziną, grzecznie poczekał aż śpiewający pan skończy, po czym... zaczął rozstawiać się ze swoim sprzętem. Wydaje mi się, że ci wszyscy "metrowi" muzycy muszą mieć zawartą jakąś umowę, dzięki czemu nie wchodzą sobie w drogę, każdy może zarobić, a pasażerowie praktycznie przez całą dobę mogą posłuchać muzyki na żywo :) Nie mam pojęcia, jak wygląda to od strony prawnej, podatków, zezwoleń itp., ale zwyczaj muzykowania "w podziemiach" bardzo mi się podoba:)

__________________________________________

     Już za kilka dni wyruszamy w góry, do Smoky Mountains. Mam nadzieję, że dzięki temu będę miała co najmniej kilka nowych i ciekawych rzeczy do pokazania :) Trzymajcie kciuki przede wszystkim za pogodę, bo póki co prognozy nie są zbyt obiecujące... Ale co tam! Góry są zawsze piękne :)